کد مطلب:152494 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:270

تأثیر تربت حسین، همراه جنازه
صاحب كتاب «مدارك الاحكام» می نویسد: در زمان حضرت صادق (ع) زن زاینه ای بود، بچه هایی كه از زنا بدنیا می آورد در تنور می انداخت و می سوزانید. وقتی كه مرد، پس از غسل و كفن او را به خاك سپردند، اما زمین جنازه اش را بیرون انداخت.جای دیگر او را دفن كردند باز زمین او را نپذیرفت تا سه مرتبه، آنگاه مادرش به امام صادق (ع) متمسك شد: ای پسر پیغمبر به فریادم برس.

فرمود: كارش چه بود؟ عرض كردند زنا و سوزاندن بچه های حرامزاده. فرمود: هیچ مخلوقی حق ندارد مخلوقی را بسوزاند، سوزاندن به آتش مخصوص خالق است عرض كرد حالا چه كنم؟ فرمود: مقداری از تربت حسین (ع) با او در قبر بگذارید. تربت حسین (ع) امان است. همراهش گذاشتند زمین او را پذیرفت.

در توقیع مبارك حضرت حجة بن الحسن (عج) نیز اذن داده شده است. یكی از شیعیان به حضرت (در زمان غیبت صغری توسط نایب خاص حضرت) می نویسد: آیا جایز است ما تربت حسین (ع) را با میت در قبر بگذاریم، یا با تربت حسین روی كفن بنویسیم؟

حضرت در پاسخ مرقوم می فرمایند: هر دو كار پسندیده است. البته باید رعایت احترام تربت بشود. مهر یا تربت، مقابل یا زیر صورت میت باشد، بلكه به بركت خاك قبر حسین (ع) قبر میت محل امنی از هر بلا و آفت و عذابی گردد. [1] .


[1] وسائل الشيعه، شيخ حر عاملي، ج 4 ص 1033.